Yufka Yürekli Yalnızlık

Akıp gidiyorsun.
Arıyor ellerim, gözlerim
Akıyor sokak boyu.
Senden daha hızlı davranıyor
Kalabalık sokaklar.
Kayboluyorsun.
Yoksa hepsi mi hayal?

Biliyor musun hiçbir yağmur söndüremedi,
Bu sokağın lambasını.
Çok söylemişliğim var,
O lambanın altında,
Topallayarak kalbimden geçen
İkimizin şarkısını.

Bu sokak sevilmez mi?
Tüm evlerin
Çiçek açmış gözleri!
“La” sesini çok güzel çıkartıyor
Tellerindeki serçeler.
Ne kadar da müşfik gözüküyor
Seni ilk defa gördüğüm o merdivenler.

Alelacele hazırlanan bir bavul gibi
Ne varsa doldurulmuş sokağa.
Bir tek sen yoksun.
Elim kolum bağlanmış.
Tüm silahlarımı, teslim ediyorum zamana.

Ne zaman sensizlikten,
Boğulmak üzere olsam;
Hep bu sokakta elini uzattı,
Yufka yürekli yalnızlık