Yudumladım yüreğimle... Şiiri - Duran Saper

Karanlık soğuk bir kuyuya hapsettim kederlerimi
Yağmurlara verdim büyüttüğüm dertlerimi
Yaprağımdaki son su damlacığını
Şarkılar söyleyerek,
Yudumladım gözlerimle…

Ben yenebildim artık öfkemi,
Olanlar karşısında çaresiz değilim,
Cıvıl cıvıl şarkılar söyleyen,
Yüreğindeki sevgiyi herkese sunabilen
Biriyim artık.
Büyük sevgiyi, ulaşılmaz aşkları,
Sorguladım sözlerimle…

Üşümüş, solmuş bir çiçek değilim ben
İnanıyorum artık kurduğum, toz pembe hayallere
Her doğrunun bahçesinde açarak,
Sıcaklık sunarım elimden tutan ellere.
Heyecanla yürüdüğüm dikenli yolları
Omuzladım dizlerimle…

Öyle bir zor yoldu ki geldiğim
Canım yandı, devinimler yaşadım
Giden bir yerdi vardı bildiğim
Güneş değildi gördüğüm
Anasız kuşlar gibi sığındım ağaç kovuklarına
Yoksulluktan kurtulmaktı direndiğim
Kaçtım, kurtuldum çiğnedim hudutları
Kaldırdım üzerimden kara bulutları
Lodosladım hislerimde…

Yaşama gücümü buldum yeniden
Yeşil yapraklarım açtı dalımda
Tutundum toprağa, direndim rüzgâra
Doydum suya!
Kavuştum yeni baştan istediğim huya.
Düştüm yeni bir düşün içine
Sevdim hayatı,
Mutluluk gözyaşlarımın getirdiği umutları
Yudumladım yüreğimle…

Duran SAPER / BURSA