Yağmurlar altında, biz dans ederken,
Güller tomurcuklanmış, ötmüş bülbüller.
Menekşelerle bezenmiş, aşk kadehinden,
Yudum, yudum içtik, biz bu sevdayı.
Kırlarda çiçekler, senin bağrında açmış,
Kovanda tüm arılar, bize polenler yapmış.
Koklamışlar bu aşkı, baharda kelebekler,
İçirmişler bizlere, yudum, yudum sevdayı.
Anıların bırakmaz, bu sevdanın peşini,
Bir gün dönüp dolaşıp, mutlaka geleceksin.
Dudaklarıma dolan, ilk aşkın sevincini,
Kadehlere doldurup, sen bana vereceksin.
Mehtap seninle doğdu, seninle batmayacak,
Yıldızlar hiç bir gece, uykuya yatmayacak.
Binlerce ömür bitse, aşkımız bitmeyecek,
Biz gönülden içmiştik, yudum,yudum sevdayı.
Sevda ne seninle, nede benimle doğdu,
Bu dünya var olmadan, aşk icat oldu.
Mecnun çöllere düştü, hep aradı Leyla’yı,
Onlar doğmadan içmiş, yudum,yudum sevdayı.
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!