Yücesin şairim ölürüm sana

bağrında sahra çölü olsada
kavrulan yüreğin onda kalsada
seni kalbinden acımasız vursada
yücesin şairim ölürüm sana

kahrına gecede yansanda hergün
gözyaşların dinecek elbette birgün
mekanın meçhulde olsada sürgün
yücesin şairim ölürüm sana

anılar mazide senide taşlar
yağmur damlası olmuş gözünde yaşlar
elbet senin için nice gün başlar
yücesin şairim ölürüm sana

dilinde lal olan yırtık perdeysen
tanrının kutsalı gizli yerdeysen
döneceksin yaşama bir gün nerdeysen
yücesin şairim ölürüm sana

sarayında tanrıça sen sin bilirim
sürüne sürüne dargahına gelirim
su damlası gözlerinde eriyen şair biriyim
gurban olam şairim, ölürüm sana