Yücel Abim Şiiri - Veysel Şimşek

Çoğu kendin bilmez sevmem der Kars'ı
Sanki kendi almış dört dörtlük dersi,
Çok olur mert insan düşünme tersi,
Harbi gerçek insan var Yücel abim.

Yücel abi seni tanımam fazla,
İşte çalışırken gelinle kızla,
Hep seni överler bin türlü sözle,
İnsan gibi insan der Yücel abim.

Memleketten çıkmaz adam doğar anadan,
Ben bıktım usandım ilginç konudan,
Eğer varsa benliğini unudan,
İsyanım onlara der Yücel abim.

Severim ben harbi mertoğlu merti,
Dürüstlük insanın içinde dürtü,
Budur yaşamanın yaşamın şartı,
Örnek şoförümüz var Yücel abim.

Abim şaşma yoldan yoluna devam,
Senle değil zalim zorbayla davam,
Adam olmaz itin neyini sevem,
Sözüme haklısın der Yücel abim.

Memleket ayıran insan ayıran,
Zalim babamda olsa olmam kayıran,
Asla boyun eğmem haktır doyuran,
Sözlerime doğru der Yücel abim.

Bu dünyada hainlere hep sövdüm,
İnan yücel abi seni çok övdüm,
Veysel der ki; Harbi huyunu sevdim
Cana yakın harbi var Yücel abim