Yurt tutmuş sineyi bir nazlı cefa
Sevdası dağlardan yüceden yüce
Yüreği kül eder günde kırk defa
Ateşi bahardan yüceden yüce
Dökülür etekten cilve, naz, eda
Dudağı mor gülden inceden ince
Gözleri mürdümden ela mı ela
Afeti kor tülden yüceden yüce
Dedim selvi edem yaza, bahara
Bir gülüş eyledi gülceden gülce
Zülüfün dal olsun göçer kuşlara
Bir türkü demledi yüceden yüce
Daha nasıl anlatayım nazlı yâr seni
Cemâlin cennetten yüceden yüce
Aşkından kül olmuş bir yalnız nebi
Orucu ekmekten yüceden yüce
Kayıt Tarihi : 31.5.2024 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!