YÜCEDEN DE YÜCE
Yoktan var eyledin, tüm varlıkları
Kelimeler yetmez, Sen’i tasvîre.
Yüceden de yüce, yücesin yâ Rab…!
Bizler hakir sudan, Âdem topraktan
Kelimeler yetmez, Sen’i tasvîre.
Yüceden de yüce, yücesin yâ Rab…!
Sâni ismi ile, yoktan var eyler
Kudreti düşünün; hanımlar, beyler
“Ol” deyince oldu, yok olan şeyler
Kelimeler yetmez, Sen’i tasvîre.
Yüceden de yüce, yücesin yâ Rab…!
Uy ki kurallara, yüzün çıksın ak
Azrâil kapını, çalmadan tak tak
Baktığın her şeye, ibret ile bak
Kelimeler yetmez, Sen’i tasvîre.
Yüceden de yüce, yücesin yâ Rab…!
Söylediğin sözü, söyleme peşin
Yeryüzünde yoktur; benzerin, eşin
Sâde dünya değil, ahreti düşün
Kelimeler yetmez, Sen’i tasvîre.
Yüceden de yüce, yücesin yâ Rab…!
İsterse yaşatır, havasız, susuz
Canı veren O’dur, yaşanmaz onsuz
Yediğin, içtiğin; nimetler sonsuz
Kelimeler yetmez, Sen’i tasvîre.
Yüceden de yüce, yücesin yâ Rab…!
31/05/’19
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 31.5.2019 18:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!