Yüce Rabbim Biliyor Şiiri - Nedim Saatci ...

Karanlığın içinde yalnızlığın deminde
Neler yaşadım neler yüce Rabbim biliyor
Sensizlik vagonunun en son sandalyesinde
Neler çektim ben neler yüce Rabbim biliyor

Yürüdüğüm her yolda sen vardın adım adım
Meylerin gölgesinde isminle yankılandım
Kaç gece kaç cehennem kıyısında yaşadım
Neler çektim ben neler yüce Rabbim biliyor

Dudaklarım uyuştu ellerimde kor alev
Her nefeste çoğaldı sürgündeki bu ödev
Hüzün ve ıstıraptı payıma düşen görev
Neler çektim ben neler yüce Rabbim biliyor

Özlem denen kapanın esaret zindanında
Yaralı düşlerimin soğuk sığınağında
Hasretin kıyısında dertlerin ortasında
Neler çektim ben neler yüce Rabbim biliyor

Ruhumdaki hıçkırık düğümlendi bağrımda
Her gece mahkemeler kuruldu vicdanımda
Dizildi kelimeler art arda boğazımda
Neler çektim ben neler yüce Rabbim biliyor

Hiç dinmedi kalbimin sana olan özlemi
Ummanlarda çırpındım bulamadım bir gemi
Kerbela çöllerinde aradım suretimi
Neler çektim ben neler yüce Rabbim biliyor

Baktığım her fotoğraf ciğerimi kanattı
Sensizliğe dökülen gözyaşlarım Fırat’tı
En büyük imtihandı yürüdüğüm sırattı
Neler çektim ben neler yüce Rabbim biliyor