YüCe DaĞLaR Şiiri - Sinan Karakaş

Yüce dağlar,yüce dağlar,
Yüreğimden volkan çağlar,
Ölen öldü,kaldı sağlar,
Bilsen ne yetimler ağlar,

Yüce dağlar duman oldu,
Gözlerim kanlarla doldu,
Bela niye beni buldu,
Güllerim açmadan soldu,

Yüce dağlar gururludur,
Çevresinden sorumludur,
Utandırmaz onurludur,
Yüreğinden vuruludur.

Sığınmışım yüce dağa,
Ne köle der ne de ağa,
Meydan okur o her çağa,
Eğilmez asla ayağa,

Kızdı mı sallar her yeri,
Titretir tüm yürekleri,
Atar içindekileri,
Her yeri yakar külleri.

Dağlar dağlar yüce dağlar,
Bir gelin karalar bağlar,
Sinesi virane bağlar,
Yarim nerde diye ağlar.