Yosun Şiiri - Şafak Karasungur

Yavaş yavaş yitiyorum
Sütte bir damla bal gibi
Peri masallarında olmak isterdim
Vazgeçilemeyecek kadar değerli
Yitiyorum yavaş yavaş
Deli akan bir ırmaktaki
Oraya buraya takılan ıslak
Yapışkan pis kokulu yosun gibi
Yitiyorum
Dağılıyorum yavaş yavaş
Kimse sormuyor gidişimi
Fark etmiyor ki kimse yokluğumu
Yitiyorum sessizce herkeste kendimden bir parça
Yitiyorum gecenin en sesli yerinde
Ki yokluğum fark edilmesin diye.
Su bile bana yabancı
Ellerime sığmıyor,tutmuyor beni
Su bile kal demiyor bana
Su bile yitiyor beni
Ha bire sürüklüyor bir sonu varmış gibi bu suyun
Parçalana parçalana gidiyorum
Dağa taşa çarpmışım
Su bulanık
Su bile temizleyemiyor ruhumu
Su bile sevmiyor beni
Su bile tutmuyor ait olduğum kollarında
Son mu
Benim başıma buyrukluğum getirmiyor sonu
Bu suyun öfkesi
Bu suyun hıncı
Vurması bi parçalanmışı dağa taşa
Hatta kendine
Son mu
Bu suyun öfkesi benim sonum