çıkarın göz bebeklerimi
bozuk bakayım hayata
cam çerçevelerden sökün
buğulaşmış yüzleri
kaypak zeminde duran yürekler
sevdaya uğramasın
alın ellerinden sevgiyi
yetim kalsınlar
kelamin yazmasın
namert sofralarda diz bağlayanları
söz söyleme
vakit dar
kuşandır atını ve silahını
unutma can özünü
gül yüzlünü
şimdi sana sır dökeceğim
çıkarılmış gözbebeklerime inat
töredir at avrat ve silah
yanlızlığına çözüm
sırdaşındır mor kuşanmış dağlar
hadi seni bekler
yavuz'un atının yelesindeki sır
çöz kendimi
çöz kendini
Kayıt Tarihi : 12.2.2009 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu gidişle ne at kalacak nede avrat...
Zemin çok kaypak çok....
saygıyla
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (11)