Yoruluyor insan Hayattan..
Yoruldukça sessizleşiyor. Sessizlestikcede içine kapanıyor.
Susuyor ve Konuşmuyor
Susmaktan baskada birsey gelmiyor zaten elinden,
Zamanın sessizliğine gömülüp
Yaşamı, Özlemi ve Hatalarıyla Yüzleşiyor..
//K.C.A.//
Kayıt Tarihi : 12.8.2016 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!