Bana başkasını, sevmem diyordun
Hep sözlerinle, deli ediyordun
Geçmişte yaptığını, biliyordun
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Canım desem, kanat açıp uçarsın
Şu kalbime girip, yara açarsın
Onca çile çektin, şimdi kaçarsın
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Suyu tanımaz, ummanda yüzersin
Gönül kırar, yaban elde gezersin
Gün gelir, kendi canından bezersin
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Yıllarca koşup durursun, yoruldun
Gönül kıra kıra, nasıl duruldun
Kader ezdi seni, benden darıldın
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Çağırdım gel diye, sen gelemedin
Seni sevdiğimi, hiç bilemedin
Söz verdin ama, sevgi veremedin
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Bu dünyada yaşamak, haram sana
Yalandan nefret et, git doğru yola
Bir gün ecel gelir, verirsin mola
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Zalimlere karşı, savaşın verdin
Şu yalan dünyada, yaşarım dedin
Yaşlılığı görüp, bak yola geldin
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Bütün çabaların, hep gitti boşa
Bana yaptıkların, gitmedi hoşa
Yalnız kalınca, getirdiler tuşa
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
Gönül ferman dinlemez, dedim sana
Hiç yüzün gülmedi, kaderden yana
Bir ömür yetmedi, canımdan cana
Boş yere yoruldun, ey deli gönül
(1413) Eylül 2021
Kayıt Tarihi : 14.7.2022 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!