Yoruldum İyi Değilim Şiiri - Emrullah İn ...

Sustuğum her cümlede biraz daha eksildim.
İçimde yankılanan kelimeler, artık anlamını yitirdi.
Ne sarılacak bir umut kaldı,
Ne de tutunacak bir sebep…
Kendimi, kendime bile anlatamaz oldum.

Bir gülüşün gölgesine hasretim,
Geceleri örten yalnızlıkla sarmaş dolaşım.
Ne sabahlar müjdeyle doğuyor artık,
Ne de geceler huzur veriyor kalbime.
Karanlık, içime çökmüş sanki—
Gözlerimde kaybolan bir çocuk var gibi.

Zaman geçiyor… ama ben geçemiyorum.
Her adımda, olmayan bir yarının
Kırık hayalleriyle yüzleşiyorum.
Sanki herkes bir yol bulmuş kendine,
Bir tek ben aynı durakta unutulmuşum.

Görünmeyen bir yük taşıyorum
Omuzlarımda kimselerin bilmediği…
İçimden geçenleri sorsalar
Sessizlik olur tek cevabım.
Çünkü ne anlatacak cesaretim kaldı,
Ne de anlayacak bir yürek bulabildim.

Kırıldım… defalarca…
Ve her seferinde sessizce topladım kendimi.
Bir gün biri fark eder sandım,
Ama kimse dönüp de bakmadı içime.

Şimdi sadece duruyorum.
Ne gidecek bir yerim var,
Ne de kalacak gücüm.
Yalnızım…
Kırgınım…
Ve en çok da kendime kızgınım.

Yoruldum…
Ve ne yalan söyleyeyim;
Ben artık kendimde değilim.
Ben artık iyi değilim.