Ne zaman kalabalık bir gökyüzü geçse
Alıp iki ucundan sana ekliyorum
Nerden geçersem yoruluyorum gölgemden
El atsam su olup düşüyor bakışların
Kaybolup gidiyorsun saçlarının arasında
İncire dikiş at, kirazın çomağını kır
Esmerliğinden al yaşam gücünü
Bir elma koparıyorum uzanıp gökyüzünden
Kamaşıyor ellerim
Nerden laf açarsam yoruluyorum sözümden
Aşkın mutluluktan gayrı her şeyi var
Yürek, antik çağların ergenliğidir
Kalabalık oluyorsun yürürken gizlerinde
Çalı çiziklerini sil değip gökyüzüne
(Akatalpa, Mart 2011, Sayı 135)
Musa ÖzKayıt Tarihi : 7.3.2011 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!