Yoruldum Gidiyorum!.. Şiiri - Kemal Doğanay

Onu çok seviyordum yüzüme hiç bakmadı,
Sebebini sormadan darıldım gidiyorum.
Soğuktan üşümüştüm evde ateş yakmadı,
Neden,niçin demedim kırıldım gidiyorum.

Ay gibi güler yüzü meleklerden huy kapmış,
Cemal'i aya benzer vuruldum gidiyorum.
Diyorum ki dünyada kader bize ne yapmış,
Nehir gibi coşmuştum duruldum gidiyorum.

Başım göklerde gezer yerde karınca ezmez,
Sanki suçum çok gibi soruldum gidiyorum.
Bu gün deniz dalgalı balık da olsa yüzmez,
Çektiğim yeter dedim yoruldum gidiyorum.