yoruldum anne
bu sonbahar nefesinden
gecelerin dostluğunu özledim
yoruldum baharı beklemekten
sabahlar ruhuma doğmadi ki hiç
ellerini uzat kalbime doğru
birazcık sükunet biracık vefa
aksın hayatıma, belki gülerim
içten, hakikaten,vede sahici
sadece tebessüm etsende yeter
istersen yalnızlığı üzerime biç
yenildim anne
kazanmak hayali bile güzeldi
eskiden her nefes öyle özeldi
anlamını yitirdi şimdi rüyalar
geçmişte kayboldu renkli hülyalar
özlemi düştü bak içime şimdi
yavaşça terkeden bütün geçmişin
ellerini uzat ne olur anne
belki herşey döner eski haline
Kayıt Tarihi : 10.7.2013 05:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
iki günü eşit olan ziyandadır. ya her gün herşey aynıysa...yada hep daha geri gidiyorsa...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!