Yoruldum Şiiri - Güven Küçük

Yoruldum artık uykusuz gecelerden
Sigara dumanında boğulmaktan
Kahreden duygusal şiirleri yazmaktan
Gözümü tavana dikip
Saatlerce ölümü düşünmekten
Yoruldum her yüzüme gülene şüphe ile bakmaktan
Kadere isyan etmekten
Sessiz sessiz ağız dolusu küfür etmekten
Tüm odaların ışıklarını söndürüp
Tüm hayallerimi alkol şişelerine gömmekten
Keşke yeni baştan doğabilsem
Keşke hayata tekrar bağlanabilsem
Kalkmak istiyorum ayağa zorda olsa
Ve tutunmak istiyorum yasamak için bir sebebe
Nefes almak istiyorum özgürce
Ciğerlerim patlamadan
Ve ciğerlerime Sigara dumanı dolmadan
Dilekler tutmak istiyorum her kayan yıldızın ardından
Yürümek istiyorum hayallerime
Arkama bakmadan
Mesela artık gülmek istiyorum
Kahkahalar atarak
Sadece güneşi görmek istiyorum
Gökyüzüne bakarak
Bağıra bağıra mutluluk dolu şiirler
Aşk dolu şarkılar söylemek istiyorum
Ve güvenmek istiyorum korkmadan
Bir yüreğe dokunmak mesela
Hiçbir şey sormadan

Yoruldum artık toprak altında yaşamaktan
Çıkmak istiyorum topraktan,
Tekrar gömülmekten
korkmadan
Yetmez mi diyorum artık çık o mezardan
Uzat yağmur damlalarına avuçlarını
Islanmaktan korkmadan
Kaldır başını diyorum dik dur
Ve yürü ardına bakmadan
Sil ne yasanmışsa geçmişi,
Kaç kere öldüğüne aldırmadan
Ama ne bir adım atacak dermanım kaldı artık
Ne tutunacak bir dalım
Yoruldum artık kırıldı kolum kanadım
Kalkar kalkmaz tekrar düşüyorum toprağım 7 kat dibine
Dayanacak gücüm kalmamış anladım