Yörüklerin Yaylası Şiiri - Yusuf Gürsoy

Bahar yeli esti yayla şenlendi
Toprak türlü çiçeklerle bezendi
Oba beyi at üstünde kemendi
Avcı gibi çalı çalı dolaşır

Yörük yaylalarda besler koyunu
İçer tatlı soğuk pınar suyunu
Ateş yakar oynar sinsin oyunu
Çoluk çocuk doya doya oynaşır

Gece olur yıldızların altında
Serin serin uyur kıldan çadırda
Bir heybesi bir tüfeği atında
Dağı taşı adım adım dolaşır

Sanki kader onda kahırlı çile
İnsan hayret eder nasırlı ele
Mevsiminde dolsun petekler diye
Arı bile çiçek çiçek dolaşır

İki mevsim geçer son güz gelince
Seher vakti yere çiği düşünce
Oba Beyi göç emrini verince
Yörük oba gizli gizli ağlaşır

Çadırları söküp yola düşünce
İş yok, güç yok ne yapacak dönünce
Kirli şehri uzaklardan görünce
Sanki ölüm adım adım yaklaşır

(27.02.2010)