Yörük kızı Şiiri - İbrahim Özdemir 2

Y Ö R Ü K K I Z I

Seni gördüm dagın en yamaçlarında,
Güzelliğini ekmişsin dagın kıraç bayırlarında,
Senin mührün var dağların sümbül ve begonyalarında,
Ak yüzüne kara benler ekilmiş çiçek gibi,
Gökten yıldızlar sanki gözlerine dökülmüş,
Süngü kirpikli,kılıç kaşlı
Ayna yanaklı,sedef dişli,
İlahi bakışlı senin gözlerin,
Nice kitaplar doldurur senin kudretli sözlerin,
Bak nurlar açmış senin yüzlerin,
Ak yüzüne yayla çiçekleri ekilmiş,
Gökten yıldızlar sanki yere dökülmüş,
Cellat hükmünü bozar gözlerinin dili,
Seni görmesin mapushaneler,
Zincir kırar ordaki mahkumlar,
Senin gibisini dogurmamıştır analar,
Tam yüreklere akan yıldız,
Parladıkca parlayan çiçek gibisin,
Tonbul yanakları hoş gülüşüne,
Yaz güneşine ter boşatırcasına yakan endamın,
Çiçekler sokuşturmuş eşarplı başına,
Daha üç günlük ay gibi kaşların,
Sagda inekler otlar,solda koyunlar,
Her bakışın cigerime kanca atar,
Güzelliği yaptırır zamansız cinayet,
Yıldız gibi parlıyor yanakları,
Sırma saçlar dökülüyor topuklara,
Bal dökülmüş gibi al dudaklara,
Hayran kalır hoyrat rüzgar bile inci dişlere,
Sen cennetten melekmisin,
Gökten düşen mutluluk perisimisin,
Tanrıdan lütuf ilahi nurmusun,
Ey güzeller patroniçesi gökler melegi,
Gökyüzünde ay ile güneş kamaştırır,
Sanarsın bir top nur,gözler konuşur,
Karanlık gecede sanki yıldızla ayın ışıgı,
Davar çobanı yörük kızı,

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR