Yörük dağda keçi kovalar,
Ovada ise koyun güder.
Yoğurduna ekmek ovalar,
Yiyince mal gütmeye gider.
Çoban kendini kral sanır,
Gözü ile sürüyü tanır.
Geceye dek dağda dolanır,
Akşamı dağ başında eder.
Sakın kimse etmesin tasa,
Yörüklükte böyledir yasa.
Mallar ekine dalar ise,
Ziyanın parasını öder.
Pınardan buz gibi su için,
Şafakla Çamlıbel'i geçin.
Dağ başında yaşamak için,
Yörük olan kendini adar.
Yusuf çobanlıkla bezenir,
Çayda sabun ile ezinir.
Dağlarda serbestçe gezinir,
Yörükler özgürlüğü tadar.
Kayıt Tarihi : 29.9.2014 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!