Her gün gördüğünüz düşe, rüyâya
Benzetip, hayıra yormayın beni.
Küstüm benliğime, küstüm dünyaya
Boşuna arayıp, sormayın beni…
Hasarım büyüktür bu yenilgiden
Bedenim yerinde, ruhumdur giden
Bıktım boş vefâdan, sahte sevgiden
Bırakın, bırakın sarmayın beni…
Aşk dağıma çökmüş boranla, tipi
Tükenmez umudum, derdin rakibi
Çalmaktan yıpranmış bir saat gibi
Hep başucunuza kurmayın beni…
Ormanım kül oldu, hiç çam kalmadı
Saçlarım döküldü, perçem kalmadı
Gönlümde sağlam bir parçam kalmadı
Bâri bundan sonra kırmayın beni…
Sadâkat satılmaz hiç çarşınızda.
Dostluk sözü geçmez hit marşınızda.
Yüzüm size dönük, bak karşınızda
Yeter be, sırtımdan vurmayın beni…
Hikmetî, var biraz serde şairlik
Namertliğe geçmiş şimdi mâhirlik
Elbet olacağız bir gün âhirlik
Acı zulmünüzle karmayın beni,
Ne olur yormayın, yormayın beni…
20.05.2007
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 14.3.2013 04:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!