Ellerimin tuttuğu her cisim buz soğukluğunda
Buğulu şişeler içinde kaderimin beyazlığı
Sevgi dolu kalbimin karası kadar,
Her geçen gün biraz daha tersine gidiyor
Bu kör olası zaman içindeki zaman.
En başından okumalı bu kapağı olmayan kitabı!
Neymiş, neler yaparmış bu melet derdin kaynağı
Tekrar başa dönüp ezbere almalı.
Bakamam artık gözlerine
İsteyemem artık soğuk ellerimin terlemesini.
Mecbursam alır kaderimi elime
Senin hiç bilmediğin uzak yerlere
Sana yaklaştığım süratte
Bir kelebek! misali uçar giderim
Merakın olmasın yormam! seni.
En güzel aydınlıklara beş kala gittin
Bense nemli kağıdım ve körelmiş! kalemimle
Gittiğin o yerde bekliyorum seni...
Nisan 2001 İzmir
Kayıt Tarihi : 26.9.2001 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!