Yorgunum Yorgun Şiiri - Veysel Şimşek

Geldim dünya sana bir gün gülmedim,
Yaşıyorum ama bir haz almadım,
Yaşayan ölüyüm ama ölmedim,
Zalim dünya sende yorgunum yorgun.

Dünya bir acayip insanlar çeşit,
Nankör hep bana der pay etmez eşit,
Kimse acımaz istersende kafayı üşüt,
Zalim dünya sende yorgunum yorgun.

Kötüler el üstünde iyiler hordur,
Kahpe dünya sende yaşamak zordur,
Dünya geniş ama garibe dardır,
Zalim dünya sende yorgunum yorgun.

Zalim dünya anlayana boş değil,
Ölüm vardır bence bu da iş değil,
Kim nederse desin benim gönlüm hoş değil,
Zalim dünya sende yorgunum yorgun.

Ağanın patronun keyfi saltanat,
Fakir zorlar mecbur yaşama inat,
Uğraşım boşadır yoktur düzen tat,
Zalim dünya sende yorgunum yorgun.

Nedense hep ben sana boyun eğerim,
Bazen sana öfke kusar söğerim,
Veysel derk; sana göre yoktur değrim,
Zalim dünya sende yorgunum yorgun.