Hayatın yükünü omuzlarımda
taşımaktan bıktım yorgunum usta.
Düşlerim paramparça
aklım firarda.
Vuruldu umutlarım nöbet tutarken
İnsanlığın mayınlı sınırlarında.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kutlarım yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar efendim esen kalın
Sağ olun selam sevgi ve saygılar.
Öyle bir şiir olmuş ki; nasıl yorum yaparsın buna...
Yaratana sığınıp içimden geleni yazmak istiyorum ama bu güzel şiire gölge düşmesin...
Evet bizleri yoran, kalplerimizi perişan eden, sinir kat sayılarımızı artıran bu düzenler terk eylesin insanlık alemini...bizde yorulmayalım ve insan olduğumuzu anlayalım..
Şiirin konusu, içeriği, ifade şekli, akıcılığı bir harika sevdiğim bir şiir türü...
...Yüreğine kalemine zeval gelmesin...Saygı ve selamlar..
Sağ olasın usta beğenip yorumlayan dost elin yüreğin dert görmesin.
Selam ve saygılar.
Hocam, şiirleriniz harika; ama, "Usta" şiirleriniz çok daha bir hoş. Bayılıyorum.
Saygılarımla.
Sağ olun Zeynel bey selam ve saygılar .
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta