Yorgunum Artık. Şiiri - Annonimo Ooo

Yorgunum artık, vurma beni yerden yere
Kulaklarım şiş, duymaz açık gerçeği
Gözlerimde his yok, almaz ışığı merceği
Ruhum çok yorgun artık..
Bulsa bütün Cümleler kendinden yerini
Yinede anlatamaz baktıkça sen bu dil kendini
Nutkum tutar nefesimi, beni
Bu gözler görmek ister sadece seni
Baksa da sonsuza dek, doymaz bu yürek
Sevmek için emek gerek, aşk gerek
Sevgi gerek, şevkat gerek..
Yorgunum artık senin gitmen gerek
Arkanda kalıp yas tutsam da
Belli belirsiz ağlayıp,
yüreğimin sızısı sen demek..
Sevgi anlamak, kendini feda etmek
Yorgunum artık seni özlemem gerek
Yanında durur an
Ey kalbim durmadan sen yan,
Yan ki taa ki küllerin uzaklarda yok olup gitsin
Yorgunum artık sevgili unut beni her şey bitsin.
Kolay mı unutup bitmek, gözlerinde kaybolup gitmek
Anladım zormuş bunca tekil sevmek
Kendini rezil etmek,
Sevdayı dışarıdan izlemek
Yari görememek, aslında ölmek demek
Yorgunum artık seni görmemem gerek..
Bir yan ister, öteki kaçar
Zavallı gönül karşısında naçar
Gülüşünde kalbimde güller açar.
Artık yorgunum sen gidince keyfim kaçar