Yorgunum Şiiri - Sinan Yolcu

Sakin ve sessizdi her yer
Karanlığa gömülmüştü sokaklar, evler
Pencerede yansıyan görüntüme bakınca ben
Kendimi yaşlanmış hissettim işte o an gerçekten!

Meğer gerçektende su gibi geçip gidiyormuş yıllar
Ömrümün en az otuz küsür yıllık mazisi var
Alnımda çizgiler saçımda aklar
Kendimi yorgun hissettim aklıma gelince geçen o yıllar

Nelerde hayal etmiştim ne badireler atlatmıştım
En çokta çocukluğuma takılıp kalmıştım
Çünkü o çıkarsız hesapsız yalın seviyordu herkesi!
Şimdi bazı kokusu geliyor baharda açan çiçekler gibi!

Söyleyin şimdi beni hangi ninni uyutur
Kader bu sen çok istersin olmaz der sana, dur!
Ve belkide hiç umulmadık bir yerden güzel bir haber seni bulur
Ve o haber ya kalbine dokunur! ya da kalbinden vurur!