Yorgunum Şiiri - Ahmet Altıntaş

Bahtım bu değil kaderim desem olmuyor
Elveda diyemeden gideceğim elim tetiğe varmıyor
Nasılda geçti gitti yıllar artık beynim çalışmıyor

Yazmak istesemde elim kalem tutmuyor
Olmamalıydı, başım kalkmıyor
Ruhum uzanmış yüzünkoyu sanki uyanmıyor
Gelsin istedim kaldıracak o el bulunmuyor
Umudum tükendi gözyaşlarım dinmiyor
Ne yaptım ki ben olumsuzluklar üstüste geliyor
Uyumak istesemde uyanmamak üzere olmuyor
Mutluluk mu? O beni hiç sevmiyor

Çoşamıyorum seller gibi yüreğim sızlıyor
Olumsuzluklara karşı gücüm kalmıyor
Kahrolası hayat hiç vermiyor hep alıyor

Yüreğim isyanda gözlerim ağlıyor
Olsun isterdim herkes mutlu olmuyor
Rüyalarıma bile artık girmiyor
Galiba artık yaşamam istenmiyor
Usulca habersizce çekip gitmek istiyorum
Nasıl olsa kimse kıymet bilmiyor...