Yorgunluk Marşı Şiiri - Süleyman Altıparmak

Şu mutluluğun cimriliğini bilmesem
Mutlu uyanırdım sabahlara
Çocukların başlarını okşardım
Kedilerimi besler
Tüy dökmelerine aldırmazdım

Dünyanın bir rüya olduğunu bilmesem
Evler, arabalar, çok para düşlerdim
Sarılırdım aykırı gerçeklere sımsıkı
Her gün yeni bir ad koyardım yıldızlara

Umut etmenin anlamını bilsem ben
Gül kuruturdum kitaplar arasında
Yetim çocuklara gülümserdim
Her şeyin güzel olacağını söylerdim onlara

Gökyüzü gibi mavi, bir şiir kadar derin
Gözlerini bilmesem
Aysevdi olmazdı adın
Güzel bir ismin vardır senin
Duyunca kalbimi avucuma alır sıkardım
Duyduğu son kelime olsun diye kulaklarımın

Ah şu sevmelerimi bilseniz
Bir merhamet yangını çıkardı yüreklerinizde
Mutsuz çocuk kalmazdı dünyada
Ne zülüm ne zalim; ne acı ne de keder...