Uzunca geçen yorgun bir yaz.
Sonrasında gelen hazan
Sanki bol köpüklü.
Bir yorgunluk kahvesi gibi hazan..
Uzatmalı ayakları.
Dinlemeli sessizliği.
Dışarıda çığlık atan bahar.
Bir yorgunluk kahvesi gibi hazan.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
kahve şiiri.gercekten kahve tadında..manidar bir o kadar da hoş..kularım yazan gönlunuzu.. kalemınızı...
Mevsim değişiyorken biz mi değişmeyeceğiz
o yapraklarından arınırken
biz sevdiklerimizden...
o yeniden baharı karşılarken
biz gidenlerin hüznünde takılı kalmışken..
giden gitti bizden onca şeyi de beraberinde sürüklerken
bir gölge kaldı onu cama yansıtan
tozlu topraklı bir yolda...
Keyifli bir şiir,hazan mevsimini kahve tadında görmeniz..saygılarımla..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta