yüreğimin dört duvarında gezinen insan bakın etrafına bir gölgelik duvar kaldı mı söyle ölü çıkmış gibi bir havası vardır içimin gece ağıt yakar gündüz yorgan döşek yatar bir aşk vardı her kızdığında gözümü taşlayan bir aşk vardı gözleri kırık cam yüreğimin dört duvarında gezinen insan sonsuzluğa uzanmış cümlelerin arasından kaybettiklerimi ver bana karanlık bir bulutun ardına sığınan nefesinle doldur yüregimi öptü yorgunluk su yüzünü...
Sevda GencerKayıt Tarihi : 28.9.2011 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevda Gencer](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/28/yorgunluk-29.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)