Yorgunluğumda Ağlama... Şiiri - Canan Üçer

Delibozuk bir türküdür
gözlerinin irisi,
yüzün ölgün gülümseme verir,
kirliliğimde içime.
Ne kadar anlarsan
o kadar çaresizdir sözlerim...

Hayatı anlasam ne olucak diyorsun,
anladığın kadar yorulursun.

Sen sus şimdi, diyorum,
duvar dibinde hatırlayayım seni.
Hani gülümserken gözlerin,
bağdaş kurmuşken dizlerin..
Off derinden çekerken sigaranı
hani hafiflemişken omuzların,
susmuşken
susturulurken
avutayım kendimi...
Sonra bir yağmur yağsın,
çamurlaşsın avludaki toprak,
kirliliğimde içime içime.

Annem kader diyor,
hatim indiriyor her perşembe.
Babam konuşmuyor,
nargileye vermiş kendini,
çektikçe fokurdayan suyundan
meşe kömürünün aydınlığına
takılıyor bakışları.
Bak diyor, nasıl da yanıyor.
Sonra susuyor, gözleri ateşte,
hiç yakışmıyor babama ağlamak,
biliyorum geceleri ağladığını.
Gülüyor, kızaran gözlerini eğip,
İçimde bir yer
çok acıyor...

Sonra sen varsın hep,
duvar dibinden geçiyor ölüler
bağdaş kurmuş avluda tenin......

Yağmur deyim toprak deyim
çamur deyim...
Bükülmesin içinin sevdası
Ağladığını görmeyim.

Hadi bana kuşları anlat
hiç yorulmazlar mı kanat çırparken............................