Yorgunluğum Şiiri - Mesut Berber 2

ORGUNUM
YÜRÜMEKTEN KOŞMAKTAN DEĞİL AMA ;
YAŞAMAKTAN
DAHA DOĞRUSU YAŞARKEN YAŞADIKLARIMDAN;
GİDENLERİN ARDINDAN AĞLAMAKTAN YORGUNUM..
NE VAKİT BİR DOSTU KAYBETSEM
YÜREĞİMDE AÇTIĞI KOCAMAN BOŞLUĞU
KAPATAMAMAKTAN YORGUNUM...
ÖZLEMEKTEN YORGUNUM MESELA ;
UZAKTAKİ SEVDİKLERİMİ
VE ONLARA KAVUŞAMAMAK DÜŞÜNCESİNDEN YORGUNUM;
AVUÇLARIMDAN KAYAN ZAMANA DİRENİRKEN
ELİMDEN BİR ŞEY GELMEMESİNDEN,
VE ARADA BİR HEY GİDİ GÜNLER DEDİĞİMDE
ORADAKİ ANILARIN RUHUMU KANATMASINDAN YORGUNUM
YANİ DOSTUM
MEVLANA MİSALİ
BİLESİN BEN OL Kİ
İŞTE BEN O BİLEMEDİĞİN BEN OLMAKTAN YORGUNUM....