Dönenip durmayın,
isyankar ve kırılgan kanatlarım...
Farkındayım yorgunluğumun,
farkındayım.
Annem, babam
kısacası bütün sevdiklerim,yoluna durmuş,
durmuş yoluna.
Bezgin ve kaçkın yoluna.
Ellerinde beyaz,
beyazdan öteye bir bezle,
yaralarımı sarıyorsunuz...
Belki de buraya kadar,
ısrar etmeyin,bitirin artık bu tükenmişliği.
Yalnız dudaklarımdaki gurbet türkülerini bırakın geriye....
Kayıt Tarihi : 3.6.2009 23:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/03/yorgunlugum-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!