kocamandı elleri; çatlak ve nasırlı…
yazma’sının kıyısından görünen,
sarıya çalan ak saçları…
arkasında; yılların yorgunu,
barakadan bozma bir ev…
belli ki; taze gelinken başını soktuğu,
dokuz çocuğunun yuvası…
köy kokulu bir tas ayranını içtim,
tadı damağımda asılı kalan…
içinin tenha seslerini okşadım,
koynundaki kuzuyla…
derdi ummana sığmayan,
gittikçe ırayan,
kederli gözlerini çizdim en iyi,
…umuda yorgun gözlerini…
kocamandı elleri; çatlak ve nasırlı…
yazma’sının kıyısından görünen,
sarıya çalan ak saçları…
Kayıt Tarihi : 20.3.2014 01:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)