Yoruldu umutlar bıkkın sözlerden,
Oynayan duygular eriyip gitti.
Dermanlar tükendi kaba dizlerden,
Gençlik hayalleri yürüyüp gitti.
Efkar satın alma. o zaten vardır,
Felek bahtsızlara daima kördür.
Müflisin çilesi, işi de zordur,
Zor işlerle ömrü çürüyüp gitti.
Olmuşla, ölmüşün öyküsü bunlar,
Arif olan kişi halinden anlar.
Hayali kuşatan bütün zamanlar,
Maziyi ardından kürüyüp gitti.
Yeni dünyalara açılan yollar,
Taze umutları sarmada kollar.
Geçmişte köhnelik saklayan hallar,
Kapatıp üstünü bürüyüp gitti.
Her şey gitti de son yolcu mu kaldı?
Geçmiş geçmişte ya olanlar oldu.
Ozan Durmuşoğlu da zaten yoruldu,
Yorgun bedenini sürüyüp gitti.
Kayıt Tarihi : 23.10.2011 11:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!