Yorgun Umutlar Şiiri - Mustafa Yaman 2

Zamanın çarkında eridi hayat
Dünde kalan izi silemiyorum
Gün yüzü görmedim olmadım rahat
Bundan sonrada hiç beklemiyorum.

Gözümün önünde her gün o sahne
Gönlümün harına oldun bigane
Yıkılsada başıma bu virane
Kurtaran olurmu bilemiyorum.

Geçmişin yüküyle büküldü belim
Tutmuyor dizlerim, varmıyor elim
Köyüme dönmekti benim hayalim
Sılaya bir türlü dönemiyorum.

Böyle gelmişiz biz böylede gider
Elemle başladı, çileyle biter
Dünyada her şey aslına çeker
Sonumu hayıra yoramıyorum.

Geceler dert ortağım, sırlar derin
Sıcağı kalmadı artık ellerin
Rüzgarı estikçe eski günlerin
Yeline kapılıp gidemiyorum.

Mevsimler değişir, takvimler biter
Hasretin dumanı serimde tüter
Bu kadar acı da canıma yeter
Tütmeyen bacayı yakamıyorum.