Yorgun Savaşçı... Şiiri - Nihat Gülle

Yorgun bir savaşçıyım,gecenin kör karanlığında
Yüreğimde hiç dinmeyen fırtınalar var
Kayıp bir zaman yolcusu adeta yüreğim
Bütün sevdiklerim bir bir kaybolup gitmiş
Spartaküs yalnızlığında yaralı gönlüm
Alev alev yanıyor kutsal Roma,Kartaca
Lav kusuyor etna pompeiden kurtulan yok
Engizisyon mahkemelerinden ölüm yağıyor
Hangi yöne gitsem peşimde atlılar
Bir arenada ölüm kalım savaşı hayat
Kendimi yapayalnız ve korumasız hissediyorum
Başka bir devrin labirentlerinde geziniyorum
Eski bir tapınakta rastlıyorum çocukluğuma
Romalı bir komutan yol gösteriyor bana
Venedikte bir gondolda aşık oluyorum sana
Güzelliğin akıyor arslanlı çeşmenin ağzından
İçiyoruz aşkı sevdayı kana kana
Uçsuz bucaksız bir ovada at koşturuyorum
Omuzumda bir haberci şahin
Yaralarımdan kan,yüreğimden hüzün sızıyor
Alacakaranlıkta bir handa konaklıyoruz
Her yerde bizi arıyor zalim kralın adamları
Atları değiştirip yola devam ediyoruz
Gece ilerleyip gündüzleri saklanıyoruz
Bilmem ki sevgilim hangi meçhule gidiyoruz