Yorgun Sabah ve Gizemli Deniz

Dağılmış bir gecenin sabahında,
Koşarım senin soğuk,
Duru dinginliğine.
Kimse duymaz beni;
Tüm kıyılardaki çaresizliğimi,
Sana bırakırım yaralarımı,
Kaynasın diye.

Oyalarken,
Kandırırken hayat beni,
Sana koşar herkes, yıpranırsın,
Kıymet bilmezlerin ellerinde.
İçin bulanır öfkeden,
Anlarım seni ve beklerim,
Bana ayıracağın saati,
İlk ışığında günün,
Kucaklarım seni…