Yorgun Saatler Şiiri - Mahmut Burak Asla ...

Bir günün tortusu kaldı üzerimde,
yürüyen gölgeler gibi sessizim.
Ne bir başlangıcın sevinci var içimde,
ne de bir bitişin huzuru.

Her şey yarım kalmış.
Zaman ağır aksak sürükleniyor,
ben de peşinden,
kendi yorgunluğuma zincirli.

Yenilgi bir perde gibi örtüyor gözlerimi,
ufka bakıyorum,
renksiz, kimsesiz, boş.
Artık hiçbir şeye şaşmıyorum;
her şey çoktan olup bitmiş gibi.

İçimde sessiz bir boşluk,
ne sönüyor ne de yanıyor.
Belki de hayat budur:
Bitmeyen bir bekleyiş,
tükenmeyen bir yorgunluk.