Yorgundu mevsim,
yaslanmış bir tazenin gövdesine
sızlıyordu.
Ay kollarından baharı emziriyordu sabırla.
gün bambaşka acılar doğurdu
gün bambaşka acılarla gün
Açık tenli koyu tenli esmer bir kadını vurdu ellerim
........
sokaklar baştan başa telaş
yorgundu gönlüm, ağlıyordu gülüyordu
durmadan hayaller kuruyordu.
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 08:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!