Ben hiç yanardağ görmedim;
Gördüm ama berrak sularda
Ayaklarım çakıllara takılı
Bulanmayan suları.
Kelimeler işittim kafa kol kıran
İlk gençliğimde
Havada keskin bir saman kokusu
Kirpiler işkilli alaca karanlıkta.
Ben hiç yanardağ görmedim;
Gördüm ama çocukları,
şahadet parmaklarıyla
havayı yaran,
şahadet vicdanlarıyla
bir çağın ağıtını odalara boşaltan
susturan bizleri……
Ben hiç yanardağ görmedim;
gördüm ama zebun olmuş bir milletin çocuklarını
kara afrikanın kavruk çocuklarının
beyaz köşesini,
kara afrikanın kavruk çocuklarının
Bembeyaz ellerini.
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!