Yorgun Kalbim Dayanmıyor Artık

Yorgun kalbim dayanamıyor artık,
Kaldıramıyor bu yükü.
Umutla beslemeye çalıştım hep gönlümü,
Ve sevgiyle,
Herkesi, herşeyi severek
Ama ne verdiğim sevgiler yetti,
Ne de beslediğim umutlar.
Gözyaşlarım bile kurudu.
Dualarda huzurluyum bir tek,
Hiç sabah olsun istemiyorum o yüzden,
Sabah olunca sevinemiyorum çünkü
Külçe gibi oluyorum,
Ne kolumu kaldıracak gücüm,
Nede bir kelam edecek sözüm oluyor.
Gitme vakti yaklaştımı ne?
Burda kaldırılamayan yük
Nasıl götürülür?
Off off bir medet Yarab, bir medet
Ezildim iyice bu yükün altında
Un ufak oldum.
Sen sabredenlerle berabersin biliyorum
Bende sabredenlerdenim
Ama tükendi gücüm,
Senden başkada sığınacağım kimsem yok biliyorsun
Yinede bu kadar ağır yüke rağmen
Yakaraşlarıma cevap vereceğine inanıyorum.
Çünkü ben seni taaa içimden seviyorum....