Yorgun Gönül Bezirgana Han Olur

Sabah erken güneş çalar dağlara,
Tomurcuklar çiçek açar can olur.
Leylak güller koku salar bağlara,
Bağ evinde cananına kan olur.

Çağlayarak sular akar nehirde,
Kuşlar yuva yapar yeşil baharda,
Yavruları büyütür öter seherde,
Her biri bir yere uçar bin olur.

Mahsulünü bekler yazları beşer,
Hasıl oluşunda harmana düşer,
Her şey mevsiminde pazarı yaşar,
Alışveriş muhasebe gün olur.

Karşı dağın yamacına yaslanmış,
Yağmur yağmış sepe sepe ıslanmış,
Hayat boyu koşa koşa uslanmış,
Yorgun gönül bezirgana han olur.

Sultan mülkü bâki değil bilinir,
Ömür biter ayrım yola gelinir,
Figani der eller kollar salınır,
Elbet geldiğimiz yere dön olur.