İyi günde,
Kötü günde,
Birlikteliğin her gününde,
Mutluluğa atılan imza evlilikte.
Neler yaşamadı ki bu bedenler,
Ne zorluklara,
Ne mutluluklara,
Şahit oldu kenetlenen eller.
Bedenler gibi yorgun düştü evlilikler.
Sımsıkı sarılmak,
Kollarının arasına alıp sarmalamak.
O’nu düşündüğünü hissettirememek,
Zor geldi sevdalara.
Ten tene hasret kaldı,
Birlikte baş koyulan yastıklarda.
Bir evde ayrı yaşamlar başladı,
İhanetler kıskacında.
Zoraki dokunuşlar,
Zoraki sevda kelimeleri kulaklardan aşmayan.
Birkaç dakikalık sahte sevgi gösterileri,
Kapanan son perdede.
Alkış yerine gözyaşları.
Yorgun evliliklerin aktörleri.
Kayıt Tarihi : 22.2.2012 09:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürhan Olcaytürkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/22/yorgun-evlilikler.jpg)
Diyeceksiniz ki... Offf. Nasıl yorum bu böyle, sanki sorular yumağı... Ama ne yapayım dost?... Şiirinizi okuyunca gönlüme düşenler bunlardı. Kutlarım yürekten. Toplumsal bir sorun. Objektif bir bakış açısı, hatta saptama...Yorulmayan, evliliklere. Sağlık, mutluluk ve huzurla sevgili Gürhan...
TÜM YORUMLAR (22)