sağlam bir duvar gibi geliyordu sevgi
herkesi kendim gibi bilmekten di bütün bunlar
yüze dostça gibi görünen gülümsemeler
oysa her duygunun acımasız ezilişiymiş
kaldırım taşları arasında ezildi bütün duygularım
her gelen daha bir özenle çiğneyip geçti
artık kırık döküktü kaldırımlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
