Yorgun Dağ Şiiri - Ferah Güneri Bircan

(Her birey gibi,her ideolojiler gibi,dağlarda yorulur birgün...)

Bilirim,
Uzun ve meçhul yılların,
Yorgunluğu var benliğinde,
Bir türlü,
Kükreyemezsin;

Müsaade edersen,
Anlatayım bilmeyenlere:
Birçok,
Cahiller geldi,
Geçti üstünden,
Savaştılar,
Barıştılar,
Yaktılar,
Yıktılar,
Ama nafile,
Başaramadılar,
Kalıcı olmayı;

Öylesine istedi ki,
Tabiat ana:
Ölümü verdi,
Sıcağı verdi,
Seli verdi...
Verdi de,
Verdi!
Bıkmadan usanmadan;

İşte dostlar:
Geleni karşılamak,
Geçeni uğurlamak,
Yorgun düşürdü,
Onu.