Yorgun Çobanın Dostu Şiiri - Ozgur Karat ...

Şarap istiyordu.
Üstüne de güzel bir uyku.
Bir hoş oluyordu.
Söylerken bunu.
Çoban yorgundu.
Başka türlü dinlenmezdi.
Dinlenemezdi kafası.
Bir gün olurdu
Eli,ayağı tutmazdı.
Şarap istiyordu.
Ölmeden önce bir yudum daha
Bir yudum şarap diyordu.
Bir dost,anladı onu.
Yorgun çobanı kırmadı.
Getirdi sucuk ile şarabı.
İçtiler doyasıya.
Şen oldu gönlü.
Şen oldu yorgun çoban.
Sonra dost ona dediki
Dinlen artık ey,çoban!
Eğlendir yüreğini...