Yoruldum be hayat...
Geceye yalvarmaktan, şafagı saymaktan.
Yoruldum gözlerimde muson yağmurlarını ağırlamaktan.
Kirpiklerimdeki sisde defalarca kaybolmaktan yoruldum...
Her gece hıçkırıklarımın göğü delip göğsüme saplanmasından yoruldum işte.!!
Yoruldum hayat yoruldum sal yakamı.
İçime karlı dağ misali dertler atmaktan ,suskunluğum da hapsolmaktan
Duyulmayan çığlıklarımdan,
cevap vermeyen ,sessiz duvarlarıdan, tavana astığım hayallerimden
Her gece iydam ettiğim yüreğimden
Yoruldum işte yoruldum..!
Kendi celladım olmaktan yoruldum.
Bırak şu yakamıda gözlerim gülmeyi öğrensin be hayat...
SuZi
Kayıt Tarihi : 4.1.2024 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!