Yorgun Adamın Kalbinden

Kalbinin içinde bilmediğim yerlere
Yıllarca yürüdüm yürüdüm koştum
Nice dilekler tutup çaputlar bağladım
Kader ağacının dallarına,sustum
Birgün dedin avundum
Ve birgün gel dedin,kavuştum
Ama yanında yokluğundakinden
Çok daha yoruldum

Yapma iç çekişlerine yükleme manalar
Omuzlarımdaki yüke bir küfe daha koyar
Yılların gözlerimdeki yorgunluğu
Tek bir dost anlar
Beni hep varlığında ki yokluğun yaralar

Yüreğim artık yorulmadın mı
Söyle bana derdin ne?
Tuttuğun elleri dahi ısıtamadı
Çok mu canın yandı da
Kabukların o yüzden mi aralandı

Artık boynu bükük berfinler tutsun yasını
Rüzgarlar kırbaçlasın saçlarını
Son bakışında yaktım son sigaramın kibritini
Genç bir adam gözlerim de hıçkırdı
Ben o gencin avazında haykırdım
Bugün son satırlarımın kalbini kırdım
Kalem tutan ellerimle
Yüreğime mezar kazdım
İçtim gözlerinden tütsü kokan kahveyi
Olay mahâllini terk ediyorum şimdi
Sence dönermiyim geri